Lui liggend veur 'n knetterend veurke,
smeis preuvend aan 'n zaach likeurke,
völt zich dröppelsgewiës de nostalgia -
en op ut kaertje schriëf ik: "De alde h.b.s.”
Det ware mich noch ens van die tieje;
aaf en toe slechte, maar auk waal blieje.
Toen hatste dao Haike en zien dictaat
euver waer of gen waer; euver moesson en passaat.
En frappant wie behölpzaam as dae waas,
as ik weer ens 't sigaerke waas.
Hae makde mich zônder dette det wis
tot d`n iërste, onvervalste boëk -
Zien bord hông zoegezag stationair
en döks dach ik.. dao geiste weer haer.
"Nou moet, kereltje, wat je net hebt geciteerd
nog even fraai worden geïllustreerd!"
Ik waas enne kuumpel, dreej kiëskes plus hoëch,
maar det zoot mich dan waal huuzerhoëch.
Ik woel waal, maar ik kôs d'r neet beej
en zienen dieken boëk sprook: "Kom maar heej."
Zelde hoofde de Kiep "Quiet'' te blaere,
waasse ziene Shakespeare aan 't declamere.
't Waas met zien dictie wie met de Bilt:
kalt, werm, winters "Net wie ge wilt".
Aan ziene gangk kôsse toen al zeen:
"Dae haet miër as Shakespeare ônder de kneen."
Joeks hatte zellef en beej Chaucer's verhaole
isse zich die vorstelukke vaere gaon haole.
Duits en taaleige bliëve ônvergaeteluk
en dae Ansems as meister ônverbaeterluk.
Absatz, Aufsatz, Vorsatz en dan 't gekke .....
beej de volgende Ansatz bleefste auf d'r Strecke.
Beau, bon, joli, haut, long, petit.
Det riekke koste weej wie do-
D'n dirigent waas as mins très aimable,
gewoën weggerend oët de la Fontaine's fables.
"Luier," hoot hae toen in ôs patois;
Ge dingk meschien : "Qu'est-
Gén vergroëtende trap, maar de mini-
van 'n gooje paer, met 'n accent grave.
Wanders waas anders, 'n bietje belaege,
maar meugluk haet det aan ôs gelaege.
Dae deej gekke dinger met speegels en water,
maar nemus lachde, want de Kater kwaam later.
Beej de ambulante ware 'n paar kwante;
ze wiste zeker waal van wante...
Maar eur methodes, och jussusmerante,
det ware waal wat extravagante...
Beej d'n eine meuste joech-
opschriëve én liëre álles waat hae zei.
Dus auk: "Zeg ons, als je er bijna bent!"
en "Wee je gebeente als je dit morgen niet kent."
De ander stônd op puntjes, komma's en döbb'le lien,
maar eur ingkel lienke moch d'r döbbel zien.
Veur wae 't noch neet wet, dan heejbeej akte,
't geit euver vakke, geneump, exakte.
Opvallend in dit verhaölkesraam
steit hae met d'n döbbelluipse naam.
Dae hoot, d'ran lässt sich nichts änder'n
auk door de waek: Van Hoven-
Dae waas zienen tiëd ech jaore veuroët,
toegegaeve, dao kôm ik neet ônder oët.
Dae goof dich gen punte, maar zei ziër devoot:
"Da's ertensoep zonder erten oftewel water uit de sloot."
Waat noow? De vlemkes zitte zich neet miër nao.
Die dingke zeker: "Dae is toch bijna dao!"
Ein fles leep euver, de ander haos laeg;
Ik staon wat te dubbe, ik wik en ik waeg.
Bin lichteluk aangeschoate, heb haos alles vertaerd,
maar de letste dröppelkes spandeer ik nog gaer,
aan de vieftieger jaore, toen ik ging met de res,
nao die schoël op ut hökske, nao die alde h.b.s.
Dré Riether
DE ALDE HBS door Dré Riether
piet kremers
alias 'de geit'
wiskunde
d.d. 5 maart 2006
ingezonden door
Nonny van Gasselt
eindexamen A5 1952
d.d. 6 maart 2006
ingezonden door
Sef Lamberts,
leraar duits aan de
Rijks van 1964-
d.d. 6 maart 2006
gevonden in de
gedichtenbundel:
<En det is veur Mam ...>
door Dré Riether
"De Alde H.B.S." staat in die gedichtenbundel en is door
Dré Riether opgedragen aan:
Helga en Wiel
klas 1 47-
klas 2 48-
klas 2 49-
klas 3 50-
klas 4 51-
klas 5 52-
Wiel Joosten
&
Helga Peerlings
Dré Riether
